Czasem sobie myślisz, że nic cię nie powstrzyma. Jesteś pewny, że nikt cię nie pokona. Jesteś na wygranej pozycji. Cały świat pada ci do stóp, wystarczy jednak jedna osoba, wypełniona nienawiścią. Nienawiść do bardzo brzydka cecha, ale jaka przydatna. Mówi się, że ten, kto się kieruje nienawiścią, nigdy nie zazna spokoju i szczęścia. A jednak nienawiść prowadzi do zemsty, która czasem pozwala ukoić ból. Zabić czy zniszczyć kogoś, kto ci wyrządził wielką krzywdę; czujesz się spełniony. Sprawiedliwość nadeszła, sam ją wyznaczyłeś, więc czujesz się jak Pan. Jesteś panem swego życia. Co, jeśli zemsta nie przyniesie ukojenia, a nienawiść będzie rosnąć każdego dnia? Co zrobić? Mówią: pogódź się z tym, nic już tego, co utracone, nie przewróci. Jednak czy można spokojnie, z chwili na chwilę po prostu zapomnieć, kiedy serce jest wypełnione złością? A nawet jeśli wybaczymy, czy nienawiść nie powróci? Gdy zaczniesz wszystko wspominać i pewnego razu zobaczysz winnego, swego losu. Co zrobisz? Większości puszczają wodze. Śmieszne jest to, że mówi się, iż pójdą do piekła, za morderstwo. Ale czy zabijając tego kogoś, nie uratował innej osoby od śmierci lub zatracenia w nienawiść? Czy widzimy tylko to, co chcemy?
Patrzyłam na drzewo. Przed chwilą wbiegła na nie wiewiórka, dawniej moim odruchem byłby szybki skok i zabicie jej. Teraz niestety zostało mi tylko położenie łba na trawie i głośne westchnięcie. Gdybym utraciła wspomnienia, byłoby mi łatwiej? Może wtedy wspomnienia nie wracałyby każdej nocy, tęsknota za domem nie rosłaby każdego dnia, a ja czułabym się sobą.
- Chyba czas o tym zapomnieć - mruknęłam sama do siebie, zamykając powoli oczy.
- Chciałabyś zapomnieć o czym? - usłyszałem znajomy głos. Momentalnie podniosłam łeb i zobaczyłam Laisreana. Wstałam, nie mając w sumie sił na spławienie go. Spławiłam wszystkich już wcześniej i co mi z tego przyszło?
- Nie miałeś czegoś zrobić? - zapytałam, nawiązując do poprzedniej rozmowy z April.
<Laisrean?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz